Zo staat ze stil en zo gaat ze er als een haas vandoor!

Vanmorgen weer eens met Luca over het paardenpad gelopen. Beetje triest weer, alles vochtig. Op de rand van het duin en het bos kan je nu meeste reeën spotten. Het leuke met Luca is, dat ze wild eerder in de gaten heeft dan ik. Neus omhoog, dan weet ik het wel! Even van het pad af en kijken. Dan is het genieten. Ik was waarschijnlijk overgeconcentreerd, want ineens lag ik ondersteboven. Het natte mos deed mij de das om. Weg reeën! Even later toch nog een mooie kunnen spotten. Bovenop een duintop en even later als een haas de bosjes in. En ik naar huis om schone kleren aan te trekken :)