En dan staat meneer er ineens. Aan de bosrand in de Noordduinen! Z'n Bastgewei raakt al hier en daar los. Hij bleef een behoorlijk tijdje staan. Starend naar Luca en mij. Wat kan het toch ineens verschrikkelijk mooi zijn!
In Zwart-Wit is het ook een plaatje!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten